Dünya, Satürn’e nazaran daha küçük bir gezegen ve Satürn’ün çekim gücü kadar güçlü bir çekim gücüne sahip değil. Zaten bundan dolayı dünyanın sadece bir uydusu varken, Satürn’ün birden çok uydusu bulunuyor. Uzayda dolaşan gök cisimleri, kuyruklu yıldızlar, meteorlar, Satürn’ün çekim gücüne girerek etrafında dönmeye başlıyorlar. Bu da halkalı bir gezegene neden oluyor.

Ayrıca Satürn’ün halkalarında bulunan gök cisimlerinin çoğu buzullardan oluşuyor. Satürn’ün güneşten yaklaşık 1.4 milyar km uzak oluşu bu buzulların eriyerek yok olmasına engel oluyor. Eğer dünyanın bu tip bir halkası olsaydı kısa sürede güneşe yakın oluşumuz nedeniyle eriyecekti. Ama dünyanın sert kayalardan oluşan bir halkası olsaydı bu daha uzun ömürlü olurdu.